
Sonunda dördüncü denememde gidebildim bu sergiye! 3 seferdir farklı sebeplerden dolayı ertelemem gereken ziyaret nihayetinde bugün gerçekleşti! :)
Nasıl mıydı? Önceleri çekinmiştim açıkçası kaldırabilir miyim diye. Kadavra sergisi, sonuçta.. Belki gerçekten kaldıramayanlar oluyordur ama bugün benim için oldukça olağandı. Onların her biri benim için heykeldi. Aynı zamanda bendendi. İnsanın kendi vücudunu tanıması için olağanüstü bir fırsat, geniş kapsamlı bir biyoloji dersi, estetik bir sunuş, bilime bir katkı.
Kısacası böyle bir sergiyi gezme fırsatı bulduğum için mutluyum.
17 Aralık 2010’a kadar İstanbul Modern’in yanında Antrepo 3’te devam edecek. İstanbul’da iseniz, henüz görmediyseniz, ve aşırı hassas bir bünyeye sahip değilseniz gitmenizi tavsiye ederim (Gerçi bir oraya bir buraya koşturan çocuklar bile gezebiliyorsa ürkmeden, siz haydi haydi gezersiniz diye eklemeden edemeyeceğim). Aynı zamanda 5 ülkede birden sergileniyor olmasından dolayı ne yazık ki internette gördüğümüz her parça yoktu. Ama insan bedenine dair bilmediğiniz çok şeyi keşfedeceğinizden eminim. Mesela ben derimizin bu kadar kalın olduğunu, akciğerimizin melek kanadına benzediğini, alzheimer’ın beyin kıvrımlarımız arasındaki boşlukların artması sonucu oluşan bir hastalık olduğunu, 18 yaşımızdan itibaren yavaşça işitme duyumuzu kaybetmeye başladığımızı, 25 yaşından sonra bedenimizin yaşlanmaya başladığını (yaşlanmaya başlamadan önceki son 1 yılım amanin!), kalp atış hızının canlıların ömür uzunluklarını belirlediğini (hızlı atan bir fare kalbinin 4 yıl; yavaş atan bir fil kalbinin 70 yıl dayanması gibi), insanın da bu hesaba göre orta yaşlarda ömrünü tamamladığını; yaşamaya devam etmesinin tek sebebinin ise öğrenme, keşfetme ve bilgi paylaşma hevesi olduğunu ve bunun gibi daha birçok şeyi bilmiyordum.
Bedenler Plastinasyon adı verilen bir teknikle muhafaza ediliyor. İşlemden sonra ortaya çıkan bedenler de “insan” olarak değil “plastinat” olarak isimlendiriliyor. Büyüyünce plastinat olmak, bilim ve sanat için bedeninizi bağışlamak isterseniz diye de örnek formlar gösteriliyor serginin sonunda. Şöyle bir düşündüm de.. Ziyaretçi defterine de düşündüğümü yazdım zaten: “neden olmasın? :)”
Ama gelin bunu daha sonra düşünelim ;)
Bir daha böyle bir fırsatınız olmayabilir, gidip görün.
Sevgiler..
Dalya 20/11/2010
Yorumlar