Ana içeriğe atla

21. yy Türkiye'si "Sevilme" Kriterleri


  • Ev işlerinde on numero olmak: yemek, ütü, tertip vs.
  • 7x24 fonksiyonu genişletilmiş annelik: ilgi, ilgi, ilgi... üstelik bundan mutluluk da duyacaksınız, hele bir duymayın...
  • Her daim güzel ve güler yüzlü olmak: bakımlı ol bebeğim, gamzelerini göster.
  • Kariyer sahibi olmak: üniversite diploması olacak, ayrıca elimiz ekmek tutacak, çok çalışmamız lazım çoook.
  • Prestij sağlamak: toplum içinde gurur verici bir kimlik olunacak, elini ayağını nereye koyacağını, nerede ne diyeceğini bileceksin.
  • Mütevazi olmak: kendini anlatmayacak, sen yapsan da ben yaptım demeyecek, böbürlenmeyeceksin, gerekirse o seni anlatır.
  • Onun gururunu okşamak: sevdiceğe her daim destek olunacak, dibe iniş noktalarında her daim tutup başımızın üstüne koyacağız.
  • Sorunsuz olmak: kol kırılır, yen içinde kalır. kendi içinde ya da çevresel problemleri olan insanı kim ister ki? sorunlarını anlatma; insanların yapacak daha önemli işleri var, spora gitmek gibi mesela...
  • Uyumlu olmak: onunla girdiğin her ortama adapte ol, arkadaşlarla, çevresiyle iyi geçin, gerekirse sus otur, sakın bilmişlik yapayım deme!
  • Mükemmelll ol: niye insanlar dört dörtlük değil? hatta biz niye dört sekizlik olmayalım? oluruz elbet!

Bu 10 kriteri yaptın yaptın; aksi halde...
Dışarı çıktığımızda "sevilecek başka yüzlerce insan" var. Hem zaten 30 yıla evlilik kurumu çöktü çökecek, şu boşanma oranlarına bakar mısınız! Şu ülkenin gidişatına göre bir kısmı 4 eş alır artık, bir kısmı da bekar hayatı forever. 

Sevilmek bu kadar zor olmamalı...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

İki Minik Kentli

Önemli bir kişi olmak!  Önemli ve değerli olduğumuzu ne sıklıkla düşünüyoruz? Düşünüyor muyuz? Emek verdiğimiz şeylerin karşılığını nasıl ve ne şekilde alıyoruz? Alabiliyor muyuz? İnsanlar bizim hakkımızda ne düşünüyor? Bizden razılar mı? Peki biz kendimizden razı mıyız? Özdeğer duygumuz nasıl?  Geçtiğimiz üç gün MBB'nin düzenlediği MARUF25 (Marmara Urban Forum) kongresindeydim. Çok büyük, belli ki çok zor ve detaylı bir organizasyon yapmışlar. Havaalanından beni bir araçla alıp Haliç Kongre Merkezi yakınındaki otelimize bıraktılar. Havaalanında MARUF görevlisiyle ve beni götürecek şoförle biraz sohbet ettim. Sonra İstanbul'un iki yakası arasındaki 48 dakikalık yolculuğumda pencereden dışarıyı seyrettim. Köprüden geçerken yine hayran hayran boğaza baktım. İstanbul'dan neden ayrıldığımı hatırladım: köprüden geçerken bu şehre hayran olmaya devam edebilmek için... Aklımdan atölye ve panel için yapacaklarımı, onlar haricinde katılacağım etkinlikleri ve bir yandan İzmir'de d...

Something old, something blue..

Pamukkale Üniversitesi kampüsünde yürürken çekilmiş bir fotoğraf. 2023 Ocak ayı. Bu kadın, 4 yıldır çalıştığı kurumdan o ay ayrılıyor ve Çeşme'deki ve Denizli'deki evler(in)den taşınarak İzmir'de kendi düzenini kuruyor. Bu şimdi geriye dönüp baktığında çok özgürleştirici ve heyecan verici bir başlangıç ama.. işte tam da o anda konfor alanından çıkmanın ve bilinmezliğin verdiği kaybolmuşluk sancısı içinde. Hüzünlü, yüzü de o sebeple asık. O anda moody bir şarkı dinliyor. Hava da bulutlu. En yakınları bile anlayamıyorlar o hüznü. İşin kötüsü onlara yük olmamak için hissettirmemeye de çalışıyor. Yıllarca ilmek ilmek kurduğu hayattan, her detayında, her eşyasında emeği olan evden valizini ve kişisel eşyalarını alıp çıkıyor. Boşanıyor. Çok yakında bir başkasıyla replace edileceğini, hatta kim bilir belki çoktan edildiğini içten içe biliyor. Kadın bir illüzyon içinde geçen yıllarına üzülüyor. Bir yandan da bunun farkına 25. yılda varmadığı için seviniyor.. Sonra işte bu kadın ...

4/4

Bu akşam Netflix'te "The Life List" isimli bir film izledim. Dram ve rom-com karışımı bir aile filmiydi. Filmin bir yerinde partnerinizin sizin için doğru kişi olup olmadığını belirlemeniz için 4 soru sormanız gerektiğinden bahsediyordu; Nazik biri mi? Onunla dürüstçe ve sansürsüz konuşabiliyor musun? En iyi versiyonuna ulaşman için seni teşvik ediyor mu? Onu çocuklarının babası olarak hayal edebiliyor musun? Elbette çok eksik ama çok yerinde sorular.  Neden sonra fark ettim ki benim için 4/4'lük olan biri için ben 4/4'lük olmayabilirim. Ama bu beni daha az sevilmeye layık yapmaz. Çünkü ben, yeterliyim .  Ben, olduğum halimle sevilmeyi ve seçilmeyi hak ediyorum.  Ben, benimle birlikte bir gelecek hayal edilmesine layığım.  Partnerimin de hayal ettiğim geleceği hayal etmesini istiyorum.. ya da.. bunu isteyen bir partner istiyorum. Sevgiyle..