Yalnız mıyım?
Çok kalabalık... Çok gürültülü, komik ve eğlenceli...
Ve zor...
Ve ödülleri olan...
Ama yine de...
Yalnız mıyım?
Bir bakışımla beni anlayabilecek, beni tamamlayabilecek
hiç kimse yok mu gerçekten?
Dokunuşuyla bütün acıları yok edecek, kalbimi... tüm
benliğimi titretecek biri yok mu?
Anladığımda korkmayacağım, bana cesareti öğretecek ?
Beni daha güçlü kılacak, aciz hissettiğimde sarıp
koruyacak, ama büyümem gerektiği için beni gene kalabalığa itebilecek biri yok
mu?
Öfkemle yüzleşmek pahasına bana doğruları sunacak biri...
Dolansız olacak biri.
Hep kendi gibi olan biri.
Ezmeyen ve kendini ezdirmeyen biri.
Uzun süre yokluğuma katlanacak olsa bile gerektiğinde
bana "Git" diyebilecek biri.
Yürekli biri.
"Seni seviyorum"u ve "Seni
sevmiyorum"u gerçekten öyle hissettiği için, tereddüt etmeden söyleyecek
biri.
Acıtınca özür dileyebilecek biri.
Acıtmamak için gitmeyi göze alacak biri.
Bana elini uzattığında "Benimle gel" değil; "Haydi gidelim" diyecek biri.
Saygı duyacağım biri.
Büyük biri... bütün benliğiyle.
Dağın en tepesinde olsa bile, konuşurken gözlerini
karşısındakinin hizasına indirebilecek biri.
Gözyaşlarımı öpebilecek, beni gülümsetebilecek biri.
Beni sevebilecek biri, ne olursam olayım.
Yalnız mıyım?
15.09.2006
Yorumlar