
Bir saatim var beyaz sedeften
Tik takları hayatın kum saatinden dökülen
Göz açıp kapayıncaya kadar geçen
Zamanı yakalamakta hep benden bir adım...
Bir küpem var beyaz inciden
Teki kaybolmuş geçmişte bir gün
Denize düşmüş belki
Şimdi bir deniz kızının incisi
Güzelliği yakalamakta hep benden bir adım...
Deniz kızının duvağı
Beyaz simli bir balık ağı
Şarkısı da dalgaların en hüzünlüsünden
Dile getirmekte hep benden bir adım...
Bir kedim var pamuk beyazı
Nil yeşili gözleri
Sen söylemeden anlayan
Kalbindeki sızıyı bir mırıltıyla hafifletiveren
Hissetmekte hep benden bir adım...
Bir beyaz kağıdım var
Köşeleri gümüş yaldızlı
Bir gün birine bir mektup yazmamı bekleyen
Sabretmekte hep benden bir adım...
Beyaz tenli, pembe yanaklı bir bebeğim var
Bezden
Koca tahta sandığın en köşesinde sıkışmış
Karanlıktan sıkılmış
Gün gelir de yine onu koynuma alırım uyurken
Ümit etmekte hep benden bir adım...
Biri var çok uzaklarda
Hani yanıbaşındayken bile Kaf dağının ardında
Ancak Zümrüt-ü Anka’nın sırtında uçup kavuşabileceğin
İzini sürerken onunla birlikte yanıp kül olabileceğin
Sevmekte hep benden bir adım...
Dalya Hazar (8 Şubat 2007)
Yorumlar