Ana içeriğe atla

Ateş

Ateş yanmakta olan odunlarla değil, yeni yanmaya başlayan odunlarla yanar. Hep yakacak yeni odunlar bulan ateş, yükseliş içindedir, yalnızca eski -yanan- odunları olan ateş, inişe geçer. 
Yanamayan odun, tüter.
Ateşin, bazen, yalnızca tüter; yanamamaktadır.
Dikkat etmen gereken, ateşe yan yana ve üst üste koyduğun odunların birbirine olabildiği kadar yakın olmaları, ama hiçbir zaman bitişik ve binişik olmamalarıdır. 
Ateşi yakan, ısı olduğu kadar, havadır.
Belki daha da çok.
Ateşin bir kez yanmaya başlayınca senin denetiminden çıkar gibi olur. Ama unutmamalısın ki, kendi haline bırakılan ateş, gerçi, koşullar uygunsa harlar; ama kısa zamanda yakabileceklerini yakarak tükenme sürecine girer. Ateşin ilk niteliği yayılmaksa, son niteliği de tükenmektir.
Bu yüzden, ateşini beslemen gerekir. Tam zamanında, tam yerinde, yeni yanacak odunlar koyman, belirli bir yanı tükenmeye yüz tutmuş odunları birbirlerine göre çevirmen, yanamayarak tütmeye başlamış odunları yanabilecekleri bir konuma getirmen - bir sürü düzenleme, ayarlama...
Ateşini kendi haline bırakamazsın. 
Bırakırsan tükenip, söner. 
Ateşinden sorumlusun.

- Oruç Aruoba, Yakın

Yorumlar

Nikko dedi ki…
Avatar'da da en güçlü ama en kontrolü zor element ateş elementi olarak anlatılır. O yüzden ateşte ustalaşmak Ang'in en zorlandığı element olmuştu. Hayatın başlatıcısı ateş elementidir; ondanustalasirsak hayatta da ustalasiriz. Aşkta da tabi:)
13 Mayıs 2023 14:38
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ne kadar inanarak boş konuşuyor, görüyor musunuz?

Fark ettim ki duygusal dalgalanmam azaldığında kendimi yazarak ifade etme ihtiyacım da azalıyor. Oysa çok şey oluyor hayatımda. Özellikle işe yönelik yeni adaptasyonlar, mevcut durumların netleşmesi, iyileşmesi, etkinliklerin takvimlenmesi (Nisan'a kadar inanılmaz yoğun olacağım), kulisler yapılması, ekipler oluşması, saçma insanların defedilmesi (ya da bu örnekte henüz defedilememesi) gibi durumlarla uğraşıyorum. Bir zamanlar sözler ve davranışlar beni çok incitirdi. Çoğunun bomboş egolu, hatta cahil sözler olduğunu bilsem bile. Artık incinmiyorum. Artık anımsayınca yaralı bir hayvanın ısırıkları gibi geliyor o sözler bana. Çok alışık olduğum bir karakter tekrar tekrar çıkıyor karşıma. Şimdi iş hayatımda baş etmem gerekiyor. Demek ki bu bir sınav ve ben bu sınavı bir şekilde aşmalıyım. Ne kadar inanarak boş konuşuyor, görüyor musunuz? Prensin bu repliğini çok seviyorum. Hatta kendisine bunu yazan bardaktan almamak için zor tutuyorum. Belki (inşallah) giderse, giderken güle güle he...
Yorum Gönder
Devamı

İzmir Planlama Ajansı 2.0

Hayat çok enteresan. Seçim süreci birçok kişinin birçok planını değiştirdi. Benimki dahil. Mesela İZPA’dan ayrılıp başka bir ofise geçecektim. İzBB Başkan adayı değişince, o ofis kapandı. Ardından İZDOĞA’nın başkanı ve sistemi değişti. İZPA, EGEŞEHİR şirketine geçti. Şimdi baştan yapılanıyor.   Sonuçta evet, yine gittim, a ma İZPA’yı da yanımda götürerek .  Ben gittiğimde İZPA’da kalacak olanlar ise.. geride kaldı. Hayat çok enteresan. İzmir Planlama Ajansı, logosu ve bütün kurumsallığıyla yeni baştan oluşuyor ve içinde önemli bir pozisyon alacağım gibi görünüyor.  O halde, bekle beni İzmir Vizyon 2074 Ofisi!
Yorum Gönder
Devamı

Zaman

Zaman bütün yaraları sarıyor derler. Bütün yaraları sarmıyor belki, bazı şeyler akla geldikçe hala ufak rahatlatıcı küfürler çıkıveriyor ağızdan.. Ama o bazı şeyleri olduğu gibi görmek, aşmak ve kabullenmek için zamanın çok yararı oluyor gerçekten.  Geriye dönüp bakınca "Keşke," yerine daha çok "İyi ki," diyebiliyorsak bu büyük şans. Bir noktada bir şeyleri doğru yapmışız demek ki. Zamanı kayıp olarak değil, kazanç olarak görebilmek büyük şans.  Bizler, yıllar önce yine bu blogda yazmıştım , demir gibiyiz. Zaman, demiri eriten ateş, başımıza gelen olaylar ise incelikle onu şekillendiren çekiçler. Şimdi durduğumuz noktaya bakıp mutlu ve yeterli hissediyorsak, geçmişe bakıp iyi ki dememek için bir neden göremiyorum. Acı, hüzün, yorgunluk ve bazen aptallık derecesine varan körlüklerimiz bile bizi her geçen gün bilgeleştiren şeyler oluyor. Her şeye rağmen, iyi ki sevebilmişim. İyi ki hala sevebiliyorum. İyi ki, asla itiraf etmeyecek olsalar da, bugün kendi seçimleri son...
Yorum Gönder
Devamı