bir ressamın resimlerinin, tıpkı bir müzisyenin melodileri ya da bir yazarın sözleri gibi, kendi hayatının kesitlerini yansıttığını düşünürüm her zaman. dönem dönem değişir, farklılıklar gösterir, bazen geriye, eski tarzına geri döner, ama çoğu zaman dönmez. tıpkı insanlar gibi.. çünkü aslında vurulan her fırça darbesi, kişiliğin izlerini taşır. insan değişir, resimler değişir, renkler değişir, çizgiler artar, karışır ya da azalır, sadeleşir. iç huzurla alakalı. bir ressamın resmine bakarken, onu yaparkenki düşüncelerini anlamaya çalışmayı seviyorum. portrelerden bakan adam ve kadınların gözlerindeki delici bakışları da. neden bilmem, fotoğraflardan daha çok etkiler beni. sanki her tabloya o insanın ruhundan bir parça eklenmiş gibidir. "portrait of an unknown man" ürküttü beni bugün. adı bilinmeyen bir adam. bir zamanlar, picasso'ya poz vermiş, şimdi o resim ünlü müzelerde sergileniyor, günde yüzlerce kişi o adamın delici gözleriyle karşılaşıyor. ama o kim? bilinmiyor.. bilinmeyen insanların gözleri.. sonsuzluk böyle bir şey herhalde?
kısacası.. picasso'nun sadece kübik değil; mavi hüzünlü serisi, erotik serisi ve diğer çalışmalarının da görülmeye değer olduğunu düşünüyorum! birkaçı aşağıda..
dona amb mantellina (la salchichona) : pointillism & divisonism
mavi dönem (hüzünlü resimler)
erotik dönem
kübik dönem
velazquez'in tablosunu kübizm tarzında defalarca çizmiştir. bir örneği.
Yorumlar