Karanlık ve Işık

Yaşarken ölümden bahsetmek, ışığın korkması gibi karanlıktan; ya da karanlığın ışığa özenmesi. Oysa ikiz kardeşlerdir ikisi. Çünkü; ışık gerekir uyanmak ve görmek için. Ve; karanlık gerekir uyumak ve hatırlamak için..

Bazen rüyadayken birşeyi anlamaya çok yakın hissediyorum. Bir şeyin özünü görmeye.. Sanki bir adım sonra, köşeyi dönünce, tam arkamda, birkaç saniye daha olsa.. Sonra uyanıyor ve unutuyorum. Yalnızca uyumak, hatırlamak gibi.

Çok garip, yaşanmışlıkları hafızamıza uyku olmadan kaydedemediğimizi biliyorsunuz değil mi? Bir yerde okumuştum, deneyler sonucunda anlaşılmış ki, günlerce uyutulmadığında kişi, o günlerde yaşadığı herşeyi unutuyor. Kalıcı bir hafıza kaybına maruz kalıyor. Biz, uyuyarak bilgiyi zihnimize kazıyoruz. Biz, uyuyarak hatırlıyoruz..

Dün, bugünün hatırasından ve yarın, bugünün rüyasından başka birşey değildir. / Halil Cibran (Ermiş)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ne kadar inanarak boş konuşuyor, görüyor musunuz?

Fark ettim ki duygusal dalgalanmam azaldığında kendimi yazarak ifade etme ihtiyacım da azalıyor. Oysa çok şey oluyor hayatımda. Özellikle işe yönelik yeni adaptasyonlar, mevcut durumların netleşmesi, iyileşmesi, etkinliklerin takvimlenmesi (Nisan'a kadar inanılmaz yoğun olacağım), kulisler yapılması, ekipler oluşması, saçma insanların defedilmesi (ya da bu örnekte henüz defedilememesi) gibi durumlarla uğraşıyorum. Bir zamanlar sözler ve davranışlar beni çok incitirdi. Çoğunun bomboş egolu, hatta cahil sözler olduğunu bilsem bile. Artık incinmiyorum. Artık anımsayınca yaralı bir hayvanın ısırıkları gibi geliyor o sözler bana. Çok alışık olduğum bir karakter tekrar tekrar çıkıyor karşıma. Şimdi iş hayatımda baş etmem gerekiyor. Demek ki bu bir sınav ve ben bu sınavı bir şekilde aşmalıyım. Ne kadar inanarak boş konuşuyor, görüyor musunuz? Prensin bu repliğini çok seviyorum. Hatta kendisine bunu yazan bardaktan almamak için zor tutuyorum. Belki (inşallah) giderse, giderken güle güle he...

Devamı

Yasemin

Bugün dalında bir yasemini koklayıp seni düşündüm. Yaşıyorlar, demiştin, zarif zarif.. Bir çiçeği koparmayıp dalında koklamak gibi senin aşkın da.. Öyle nazik, öyle düşünceli..

Devamı

4/4

Bu akşam Netflix'te "The Life List" isimli bir film izledim. Dram ve rom-com karışımı bir aile filmiydi. Filmin bir yerinde partnerinizin sizin için doğru kişi olup olmadığını belirlemeniz için 4 soru sormanız gerektiğinden bahsediyordu; Nazik biri mi? Onunla dürüstçe ve sansürsüz konuşabiliyor musun? En iyi versiyonuna ulaşman için seni teşvik ediyor mu? Onu çocuklarının babası olarak hayal edebiliyor musun? Elbette çok eksik ama çok yerinde sorular. Neden sonra fark ettim ki benim için 4/4'lük olan biri için ben 4/4'lük olmayabilirim. Ama bu beni daha az sevilmeye layık yapmaz. Çünkü ben, yeterliyim . Ben, olduğum halimle sevilmeyi ve seçilmeyi hak ediyorum. Ben, benimle birlikte bir gelecek hayal edilmesine layığım. Partnerimin de hayal ettiğim geleceği hayal etmesini istiyorum.. ya da.. bunu isteyen bir partner istiyorum. Sevgiyle..

Devamı

yıldıztozu, ayçiçegi

Bu Blogda Ara